زندگینامه محمدرضا شفیعی کدکنی

"برای جستجو در اشعار محمدرضا شفيعی کدکنی کليک کنيد"

دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی در سال ۱۳۱۸ در بخش كدكن شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ، چشم به جهان گشود . شفیعی کدکنی دوره‌های دبستان و دبیرستان را در مشهد گذراند و چندی‌ نیز به‌ فراگیری‌ زبان‌ و ادبیات‌ عرب ، فقه ،‌ کلام‌ و اصول‌ سپری کرد . او مدرک کارشناسی خود را در رشته زبان و ادبیات پارسی از دانشگاه فردوسی و مدرک دکتری را نیز در همین رشته از دانشگاه تهران گرفت . او از جمله دوستان نزدیک مهدی اخوان ثالث شاعر خراسانی به شمار می‌رود و دلبستگی خود را به اشعار وی پنهان نمی‌کرد . دکترمحمدرضا شفیعی کدکنی ، پنجشنبه ۵ شهریور ۱۳۸۸ تهران را به مقصد آمریکا ترک کرد . او برای استفاده از یک فرصت مطالعاتی به دانشگاه پرینستون رفت . شفیعی کدکنی متخلص به م . سرشک یکی از پرمایه ترین و آگاه ترین شاعران روزگار ماست . وی هم از فرهنگ ایرانی و هم از فرهنگ اسلامی به فراوانی برخوردار است و در سالهای اخیر از ادب و فرهنگ غرب نیز بهره ها گرفته است و در سالهای اخیر از ادب و فرهنگ غرب نیز بهره ها گرفته است . کتاب صور خیال و مقالات او درباره ادب معاصر ایران نشان میدهد او درباره قافیه و شعر و ادب پارسی و عربی ، آگهی زیادی دارد .

  رباعیات ( 6 رباعی )

  غزلیات ( زمزمه 1 - حتی به روزگاران )

  مجموعه مثل درخت در شب باران ( بهار عاریتی - دیباچه )

  مجموعه شبخوانی ( پرسش - پیغام )

  مجموعه زمزمه ها ( شرمنده برق - آرزو )

  مجموعه در کوچه باغ های نیشابور ( گفت و گو - دیباچه )

  مجموعه بوی جوی مولیان ( پژواک - دیباچه )

  مجموعه از زبان برگ ( از پشت این دیوار - عبور )

  مجموعه از بودن و سرودن ( زخمی - دیباچه )

رباعی شماره 1

 

باد آمد و بوی نوبهاران با او

ابر آمد و نرم باران با او

خاموشی باغ را شکستند که صبح

گل سر زد و گلبانگ هزاران با او

رباعی شماره 2

 

شب بود و نسیم بود و باغ و مهتاب

من بودم و جویبار و بیداری آب

وین جمله مرا به خامشی می گفتند

کاین لحظه ی ناب زندگی را دریاب

سفرنامه باران

 

آخرین برگ سفرنامه ی باران
این است
که زمین چرکین است

رباعی شماره 3

 

لبخند سپیده در بهاران داری

پویایی جویبار و باران داری

نرمای نسیم و بوی گل خنده ی باغ

داری همه را و بی شماران داری